مرحوم علامه طباطبايي(ره) كه خود از عارفان و سالكين الي الله بود در پاسخ به اين سؤال در رساله لب اللباب، صفحه 305 مي فرمايد: حقيقت طي الارض، پيچيدن زمين در زير گام رونده است. برادر ما مرحوم آقاسيدمحمدحسن الهي قاضي يك روز به وسيله شاگردي كه داشت و او احضار ارواح مي نمود (نه با آيينه و نه با ميز سه گوش، بلكه دستي به چشم خود مي كشيد و فورا احضار مي كرد) از روح مرحوم حاج ميرزاعلي آقاي قاضي(ره) راجع به طي الارض سؤال كرده بود. مرحوم قاضي جواب داده بودند كه: طي الارض شش آيه از اول سوره طه است كه مي فرمايد: اي پيغمبر ما قرآن را بر تو فرو نفرستاديم تا تو به زحمت و رنج بيفتي! مگر براي يادآوري براي كسي كه از خدا مي ترسد. قرآن، فرو فرستادني است از كسي كه زمين و آسمان هاي بالا را آفريده است. خداوند رحمان بر عرش خود قرار گرفت- از براي خداست آنچه در آسمان هاست و آنچه در زمين است و آنچه در مابين آسمان و زمين و آنچه در زير خاك است- و اگر صداي خود را در گفتار بلند كني. پس خدا مي داند سخن مخفي و پنهان تر از آن را- الله است كه هيچ معبودي جز او نيست، از براي اوست اسماي حسني...
اين آيات بسيار عجيب است، به خصوص آيه «الله لا اله الا هو له الاسماء الحسني» چون اين آيه، تمام اسما را در وجود مقدس حضرت حق جمع مي كند، و مانند جامعيت اين آيه در قرآن كريم نداريم.
مرحوم قاضي هميشه در ايام زيارتي، از نجف اشرف به كربلا مشرف مي شد. هيچ گاه كسي نديد كه او سوار ماشين شود و از اين سر احدي مطلع نشد، جز يك نفر از كسبه بازار ساعت (بازار بزرگ) كه به مشهد مقدس مشرف شده بود و مرحوم قاضي را در مشهد ديده بود و از ايشان اصلاح امر گذرنامه خود را خواسته بود و ايشان هم اصلاح كرده بودند. آن مرد چون به نجف آمد افشا كرد كه من آقاي قاضي را در مشهد ديدم. مرحوم قاضي خيلي ناراحت شدند، و گفتند: همه مي دانند كه من در نجف بوده ام و مسافرتي نكرده ام.
... آري طي الارض از خوارق عادات است... طي الارض عبارت است از اعدام جسم و بدن در مكان اول، و احضار و ايجادش در مكان مقصود، به طوري كه صاحب طي الارض با اراده الهيه و ملكوتيه كه به او افاضه شده است، در آن واحد مي تواند خود را در محل منظور احضار و ايجاد كند. بنابراين طي الارض اختصاص به نفوس قدسيه الهيه دارد و تا افراد به معرفت نفس كه ملازم معرفت رب باشد نرسيده باشند و تصرف در مواد كائنات ننمايند نمي توانند طي الارض كنند... اما كساني كه كاملا به مقام كمال نرسيده اند، طي الارض آنها ناقص است و براي خلاقيت ابدان در محل منظور، احتياج به صرف وقت و اعمال قوه بيشتري دارند.
بنابراين منظور از پيچيدن زمين در زير گام رونده اين است كه با يك اراده الهيه «كن»، «يكون» مي گردد. بدون پيمون ذرات جسم با حركت جوهري و يا سلسله مراتب علت و معلولي طبيعي. يعني جسم اول در آن زمان و در آن مكان و با آن مشخصات جسم ثاني مي گردد.
}}از روز نامه کیهان}}
23-سه اثر ویرانگر گناه